قلب غمناک شعری از فرزانه شیدا

 

قلب غمناک

 

 

دمـّـی از  رفــیقان  خـــود    یــاد   کـــن

 

 

تــودل  خـــسته گان  را  کمی  شـاد کــن

 

 

تــو بنـــشین بــپای  ســـخن های  دوسـت

 

 

وز آنـــچه    شــــنیدی   تو   فریـاد کــن!

 

 

دمّـــی   با   دل   خــــسته ا م  یـار  بـاش

 

 

بــدردء دل ء  مـن   ٫ تــو غــمخوار بـاش

 

 

دمّــی    بشـــنو   از در د  و  انــدوه    یـار

 

 

بیـــادم    شـــبی     را    تــو     بیدار باش

 

 

 

شـــبی     بــر   دلء زار    و افـــسرده ام

 

 

نـظر کـن ! بــبین از چــه غـم خــورده ام!!!!!

 

 

 

کــه دل   گـــوید از:  خــنجرء یار ودوسـت

 

 

چه زخــمی  و  رنـــجی کــه مـن بــرده ام!

 

 

 

  وزآن   پس     تو اشک ء  دلم     پاک کن

 

 

تن ء مرده ام     را    تو   در   خاک    کن

 

وگر   بین    مــردم     دلـــی    شـــد   فــنا

 

 

تــو  یادی    ز این   قــــلب غـــمناک    کن!!!

 

 

 

از فــرزانه شـــیدا

 

 

دهم دیماه ۱۳۶۱