باز کن پنجره را شعری از فرزانه شیدا

 

 

بــــاز کــــن پنــــجـــره را کـــــه دلـــــم مــــیخــواهـــد

نـــفســــی تـــازه کنـــم از دم بــــاد

یـــاد آن هستــــی بـــاد  و تنـــفــــس ز بـــهار

بـــدلم شــــوق دگـــر مـــی بـــخـــشد

منـــــو ایــــن خــــانه که بــــس دلــــگیـــر اســـت

در خــــفای غــــم ایـــن پـــــرده’ غــــمنــاک  دریــــغ

دل بــــه زنــــدان کـــــردیــــم

و بـــه تنـــــهائی دل خو کـــــردیــــم

و بــــه شـــبنــــاکــــی ایـــــن کنـــــج اتــــاق

بـــاز کـــــن پنــــــجره را بـــگشــــا پــرده’ انـــدوه مـــرا

منـــو ایــن پنـــجره بـــاید یــــکبــار

بـــا هـــم از داخـــل ایــــن خـــانـــه’ غــــم

نــــگهــــی بــــر دل    آزاده کنیـــــم

بــه طبیــــعت به جــــهان

بـــه هــــمان مــــردم شـــاد

کـــــه بســـی خنــداننــــد

بـــاز کــــن پنـــجـــره را

بگشـــــا  پــــرده’ انـــــدوه مــــــــرا

یـــادکـــــن  ا  ز  دم و  از  هستـــــی   بــاد

دلــــم از   پرده  بســــی  دلــگیـــر   اســـت

کــــه مـــــرا از منـــــو از دهـــــر گــــرفــــت

بــــاز کـــــن پنـــــجــــــــــره را

بگــــشا پــــرده انــــدوه مـــــرا

 ســروده  فــرزانه شیدا/ ف.شیدا

http://fsheida.blogsky.com/

تهیه و تنظیم اشعار : ف . شیدا...شیواااااماهیچ www.mahich.blogfa.com