لالائی ...سروده ی فرزانه شیدا -ف.شیدا

 

لالا گل پونه  دل  ، از غمها به زندونه

 

برای عاشقی کردن، تواین دنیای ویرونه

 

دیگه شوقی نمیمونه

 

دیگه شوقی نمیمونه

 

 

لالا گل سرخم ، نمونده سرخی رخ هم

 

نه شرم از بی وفائی ها ، نه حُجّبی بر رخ وگونه

 

تو دنیای تباهی ها ، دل هر آدمی خونه

 

دل هر آدمی خونه!

 

 

لالا گل سوسن ، توُ این دنیای تواین برزن

 

تمومه قصه ها مردن ، دلااز بسکه   حیرونه

 

دیگه آوای هر قلبی ، چه غمگینه چه محزونه!

 

 

 

لا لا شقایقها ، امید قلب عاشقها

 

توُ این دنیای دیونه ، دل عاشق چه پنهونه

 

سکوتش گریه ی قلبه ، همش درخود پریشونه

 

همش درخود پریشونه

 

 

لالا گل یاسم ، نسیم عطر احساسم

 

توُ دنیای غم و ماتم ، همه دلها چه داغونه

 

به شبها رهگذر درغم ، دیگه شعری نمیخونه

 

دیگه شعری نمیخونه

 

 

لالا گل خنده ، گل مادر که فرزنده

 

برای خواب وآرومت ، دل مادر چه مجنونه

 

همه شادی ورنج تو، تماما بر دل اونه

 

تماما بر دل اونه!

 

 

لالا گل عشقم ، نبینم در نگاهت غم

 

به هر قطره به هر اشکت ، دلم با غم هراسونه

 

دلم  معنای بودن،  به لبخند تو میدونه

 

به لبخند تو میدونه!

 

 

بخواب آروم لالا ، تو دلبندم گل زیبا

 

اگرچه زندگی سخته  ، همه رنجش روی شونه

 

لبات وقتی که می خنده ، برام دنیا چه آسونه

 

برام دنیا چه آسونه!

 

 

یکشنبه ۱۹ خرداد۱۳۸۷

 

سروده ی فرزانه شیدا