شـعر وادبـیات /هـنری -اجتماعی - جستجوگر(f.sh)
شعر وادبیات از شاعران همراه با مطالب گوناگونشـعر وادبـیات /هـنری -اجتماعی - جستجوگر(f.sh)
شعر وادبیات از شاعران همراه با مطالب گوناگونوصیت نامه ی چارلی چاپلین بدخترش
تو مرا نمی شناسی ژرالدین . در آن شبهای دور٬ بس قصه ها با تو گفتم ٬
اما قصه خود را هرگز نگفتم . این داستانی شنیدنی است:
داستان آن دلقک گرسنه ای که در پست ترین محلات لندن آواز می خواند
و می رقصید و صدقه جمع می کرد .این داستان من است .
من طعم گرسنگی را چشیده ام . من درد بی خانمانی را چشیده ام .
و از اینها بیشتر ٬ من رنج آن دلقک دوره گرد را که اقیانوسی از غرور
در دلش موج می زند ٬ اما سکه صدقه رهگذر خودخواهی آن را
می خشکاند ٬ احساس کرده ام. با اینهمه من زنده ام و از زندگان
پیش از آنکه بمیرند نباید حرفی زد . داستان من به کار تو نمی آید ٬
از تو حرف بزنیم . به دنبال تو نام من است:چاپلین . با همین نام چهل سال
بیشتر مردم روی زمین را خنداندم و بیشتر از آنچه آنان خندیدند ٬ خود گریستم .
ژرالدین در دنیایی که تو زندگی می کنی ٬ تنها رقص و موسیقی نیست .
نیمه شب هنگامی که از سالن پر شکوه تأتر بیرون میایی ٬
آن تحسین کنندگان ثروتمند را یکسره فراموش کن ٬ اما حال آن راننده تاکسی را
که ترا به منزل می رساند ٬ بپرس ٬ حال زنش را هم بپرس....
و اگر آبستن بود و پولی برای خریدن لباس بچه اش نداشت ٬ چک بکش
و پنهانی توی جیب شوهرش بگذار . به نماینده خودم در بانک پاریس
دستور داده ام ٬ فقط این نوع خرجهای تو را٬ بی چون و چرا قبول کند .
اما برای خرجهای دیگرت باید صورتحساب بفرستی .
گاه به گاه ٬ با اتوبوس ٬ با مترو شهر را بگرد . مردم را نگاه کن ٬
و دست کم روزی یکبار با خود بگو :" من هم یکی از آنان هستم .
" تو یکی از آنها هستی - دخترم ، نه بیشتر ،
هنر پیش از آنکه دو بال دور پرواز به آدم بدهد ، اغلب دو پای او را نیز می شکند .
و وقتی به آنجا رسیدی که یک لحظه ، خود را بر تر از تماشاگران
رقص خویش بدانی ، همان لحظه صحنه را ترک کن ،
و با اولین تاکسی خود را به حومه پاریس برسان . من آنجا را خوب
می شناسم ، از قرنها پیش آنجا ، گهواره بهاری کولیان بوده است .
در آنجا ، رقاصه هایی مثل خودت را خواهی دید .
زیبا تر از تو ، چالاک تر از تو و مغرور تر از تو .
آنجا از نور کور کننده ی نورافکن های تآتر " شانزلیزه " خبری نیست .
نور افکن رقاصگان کولی ، تنها نور ماه است نگاه کن ، خوب نگاه کن .
آیا بهتر از تو نمی رقصند؟ اعتراف کن دخترم .
همیشه کسی هست که بهتر از تو می رقصد .
همیشه کسی هست که بهتر از تو می زند .
و این را بدان که در خانواده چارلی ، هرگز کسی آنقدر گستاخ نبوده است
که به یک کالسکه ران یا یک گدای کنار رود سن ، ناسزایی بدهد .
من خواهم مرد و تو خواهی زیست .
امید من آن است که هرگز در فقر زندگی نکنی ،
همراه این نامه یک چک سفید برایت می فرستم .
هر مبلغی که می خواهی بنویس و بگیر .
اما همیشه وقتی دو فرانک خرج می کنی ، با خود بگو :
" دومین سکه مال من نیست . این مال یک فرد گمنام باشد
که امشب یک فرانک نیاز دارد ." جستجویی لازم نیست .
این نیازمندان گمنام را ٬ اگر بخواهی ٬ همه جا خواهی یافت .
اگر از پول و سکه با تو حرف می زنم ٬
برای آن است که از نیروی فریب و افسون این بچه های شیطان خوب آگاهم٬
من زمانی دراز در سیرک زیسته ام٬ و همیشه و هر لحظه٬
بخاطر بند بازانی که از روی ریسمانی بس نازک راه می روند٬
نگران بوده ام٬ اما این حقیقت را با تو می گویم دخترم :
مردمان بر روی زمین استوار٬ بیشتر از بند بازان بر روی ریسمان نا استوار ٬
مردمان بر روی زمین استوار٬ بیشتر از بند بازان بر روی ریسمان نا استوار ٬
سقوط می کنند .
شاید که شبی درخشش گرانبهاترین الماس این جهان تو را فریب دهد . آ
شاید که شبی درخشش گرانبهاترین الماس این جهان تو را فریب دهد . آ
ن شب٬ این الماس ٬ ریسمان نا استوار تو خواهد بود ٬ و سقوط تو حتمی است .
شاید روزی ٬ چهره زیبای شاهزاده ای تو را گول زند٬
آن روز تو بند بازی ناشی خواهی بود و بند بازان ناشی ٬ همیشه سقوط می کنند .
دل به زر و زیور نبند٬ زیرا بزرگترین الماس این جهان آفتاب است
و خوشبختانه ٬ این الماس بر گردن همه می درخشد ...
اما اگر روزی دل به آفتاب چهره مردی بستی ، با او یکدل باش ،
اما اگر روزی دل به آفتاب چهره مردی بستی ، با او یکدل باش ،
به مادرت گفته ام در این باره برایت نامه ای بنویسد .
او عشق را بهتر از من می شناسد.
و او برای تعریف یکدلی ، شایسته تر از من است .
کار تو بس دشوار است ، این را می دانم .
به روی صحنه ، جز تکه ای حریر نازک ، چیزی بدن ترا نمی پوشاند .
به خاطر هنر می توان لخت و عریان به روی صحنه رفت
به خاطر هنر می توان لخت و عریان به روی صحنه رفت
و پوشیده تر و باکره تر بازگشت . اما هیچ چیز و هیچکس دیگر
در این جهان نیست که شایسته آن باشد که دختری ناخن پایش را
به خاطر او عریان کند .
برهنگی ، بیماری عصر ماست ،
و من پیرمردم و شاید که حرفهای خنده دار می زنم .
اما به گمان من ، تن عریان تو باید مال کسی باشد که روح عریانش
اما به گمان من ، تن عریان تو باید مال کسی باشد که روح عریانش
را دوست می داری
. بد نیست اگر اندیشه تو در این باره مال ده سال پیش باشد .
. بد نیست اگر اندیشه تو در این باره مال ده سال پیش باشد .
مال دوران پوشیدگی . نترس ، این ده سال ترا پیر تر نخواهد کرد.....
