مردی از تبار باربُد (مولانا ) - «شهرام ناظری»
 مردی از تبار باربُد

 

 

 

سال 2007در سراسر جهان سال مولانا نام گرفت،

 

 

 

سال شاعری که بسیاری از هم وطنان ما او را با تصنیف ها

 

 

 

 و آواهای مردی از دیار کرمانشاه می شناختند،استاد بزرگی

 

 

 که نو آوریها و ابداعاتش در اجرای آوازهای ایرانی برای

 

 

علاقه مندان موسیقی ایرانی شناخته شده و قابل احترام بود،

 

 

و تحریر های منحصر به فردش  اجرای موسیقی سنتی

 

 

 ایران حلاوتی دیگر بخشید و در بسیاری از آثار خود با استفاده

 

 

 از  ذات حماسی بیان مولانای رومی طرحی نو در انداخت و

 

 

 مخاطبان بسیاری را پای شنیدن نواهای اصیل ایرانی و اشعار

 

 

 مولانا نشاند.و از همین رو بود که در سال مولانا بزرگترین

 

 

 نشان دولتی فرانسه به او اعطا شد

 

 

 نشانی که پیش از این به افرادی مانند چرچیل

 

 

،ملکه الیزابت و سپ بلاتر اهدا شده بود.

 

 

نشانی که بواسطه ی آن بلبل ایران ،شوالیه آواز  نام گرفت

 

 

و بسیاری از بزرگان موسیقی جهان در مدحش سخن گفتند

 

 

 تا آنجایی که "دان هاکمن" منتقد موسیقی لس انجلس تایمز او

 

 

 را "پاواروتی " ایران نامید.جایزه ی شوالیه در شرایطی

 

 

 به خاطر یک عمر فعالیت هنری به شهرام ناظری اعطا می شد

 

 

 که روابط دیپلماتیک ایران و فرانسه در شرایط مطلوبی نبو

 

 

د و بسیاری اعطای این جایزه را بعد از یک سال انتظار نشانه

 

 

هایی از ابراز دوستی دولت فرانسه نسبت به ایران،تفسیر کردند.

 

 

(گفتنی است پری صابری،شیرین عبادی،جلال ستاری

 

 

و محمد علی سپانلو دیگر ایرانیانی هستند که نشان شوالیه

 

 

را پیش از این دریافت کرده اند).

 

 

ناگفته نماند که بسیاری از آثار این استاد حال و هوایی

 

 

عارفانه دارند به گونه ای که بسیاری او را با موسیقی عرفانی

 

 

می شناسند و اثر به یاد ماندنی کیخسرو پور ناظری که با

 

نام "حیرانی" و با صدای شهرام ناظری به دنیای موسیقی

 

 

 عرضه شد هنوز هم پس از گذشت سالها به عنوان

 

 

اثری در خور تامل و ارزشمند جایگاه خود را در میان

 

 

علاقه مندان موسیقی حفظ کرده است؛از دیگر نکات قابل

 

 

 توجه اثار شهرام ناظری خلاقیت و نو آوری در اجرای

 

 

 دستگاههای موسیقی است و وارد کردن الحانی نو به حیطه ی

 

 

 اواز ایرانی که بسیاری از مخاطبان موسیقی را با شوریدگی

 

 صدای استاد مانوس کرده است.

 

 

 

 

شهرام ناظری:

 

 

 

                                                     شهرام ناظری

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

در سال ۱۳۲۸ در کرمانشاه ودر خانواده ای اهل موسیقی متولد شد.

 

کودکیش در دستان پدر و مادری هنرمند و در میان جماعتی دل نواز

 

 

 آغاز شد.در ۹ سالگی اولین برنامه ی خود را در رادیو کرمانشاه همراه

 

با تار مرحوم درویشی؛ از نوازندگان معروف کرمانشاه اجرا نماید.

 

 در ۱۱ سالگی در رادیو تلویزیون ایران چند برنامه در آواز ایرانی

 

 اجرا نمود و برای پر بارتر کردن درک موسیقی خود ارتباط بیشتری

 

 

 با پسر عمویش علی ناظری و درویش نعمت علی خان خراباتی

 

 برقرار کرد که تاثیر بزرگ و مهمی بر آشنایی او با موسیقی محلی

 

و کردی داشتند.

 

 

در سال ۱۳۴۵ برای بهره گیری از محضر اساتیدی چون شادروان

 

 

 عبداله خان دوامی، نورعلی خان برومند، عبدالعلی وزیری، محمود کریمی و. ..

 

 

مقیم تهران می‌شود

 

 

 و ضمن بهره گیری از محضر این اساتید سه تار را نیز

 

 

 نزد استادان احمد عبادی، محمود تاج بخش، جلال ذوالفنون و محمود هاشمی

 

 

 فرا می گیرد.به مدت یکسال در تبریز با نوازندگان و موسیقیدانان آن دیار

 

 مانند بیگجه خانی محمود فرنام قیطانچیان که از شاگردان اقبال آذ

 

ر بودند درزمینه موسیقی ایرانی کار می کند.

 

 

درسال ۱۳۵۴ بنابه پیشنهاد نورعلی برومند به استخدام رادیو تلویزیون

 

 

 در می آید و اولین برنامه خود را با گروه شیدا به سرپرستی محمد رضا

 

 

لطفی با مثنوی مولانا و ترانه ای از شیخ بهایی اجرا می نماید و پس

 

 

از آن با گروه عارف به سرپرستی حسین علیزاده و پرویز مشکاتیان همکاریش

 

 

 را ادامه می دهد.درسال ۱۳۵۵ درنخستین کنکور موسیقی سنتی ایران

 

 

 (باربد) مقام اول رابه دست می آورد.

 

 

درسال ۱۳۵۶ همراه باگروه سماعی به سرپرستی اصغر بهاری

 

 

و حسن ناهید برای اجرای کنسرت در جشنواره توس انتخاب می‌شود.

 

 

درسال ۱۳۵۸ همراه با گروه چاووش که خود از اعضای اصلی آن

 

 

بود در سخت ترین شرایط صدای موسیقی سنتی و اصیل ایران ر

 

 

ا به گوش مردم هنردوست کشور رساند.

 

 

 

از سال ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۰ با تلاش پی گیر و بی وقفه آلبوم‌های چاووش

 

 

 (۲) (۳) (۴) (۷) (۸) را با همکاری گروه چاووش، گروه شیدا و

 

 

گروه عارف به سرپرستی محمد رضا لطفی، حسین علیزاده و پرویز مشکاتیان،

 

 

 آلبوم مثنوی موسی و شبان را با همکاری جلال ذوالفنون و بهزاد فروهری،

 

 

 شعر و عرفان را با همکاری نوازندگان مرکز حفظ و اشاعه موسیقی

 

 

 سنتی ایران و گروه مولانا به سرپرستی جلیل عندلیبی،

 

 

 آلبوم سخن عشق باهمکاری گروه تنبور شمس و مرا عاشق

 

 

 را با همکاری گروه عارف به سرپرستی پرویز مشکاتیان تهیه کرد.

 

 

 

در سالهای ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۴ از فعالیت خود کاست و به طرق

 

 

 مختلف مشغول تدریس موسیقی و ردیف های آوازی به

 

 

علاقه مندان گردید .از سال ۱۳۶۴ به بعد با همکاری گروههای

 

 

 موسیقی ایرانی کارهای زیبایی را به بازار موسیقی عرفانی و

 

 

 اصیل ایرانی عرضه ساخت که از درخشان ترین این آثار رامی توان :

 

 

 شور انگیز با همکاری استاد حسین علیزاده، گل صد برگ و آتش

 

 

 در نیستان با همکاری استاد جلال ذوالفنون ،

 

 

 کنسرت اساتید با همکاری گروه استاد فرامرز پایور و بی قرار با

 

 

همکاری گروه جلیل عندلیبی را نام برد. شهرام ناظری طی

 

 

 فعالیت هنری خود برای اجرای کنسرت هایی موسیقی اصیل ایرانی

 

 

 

 و عرفانی سفرهای بیشماری به کشورهای آسیایی اروپایی و آمریکا

 

 

 

 داشته است و در فستیوال های جهانی نیز حضور به هم رسانیده است .

 

 

و درسال های اخیر باحضوری بیشتر در کنسرت های داخلی که با

 

 

 

 همه زحمات و مشقات اجرای آنها به دلیل کمبود امکانات و مشکلاتی

 

 

 که همواره در سال های پس از انقلاب اسلامی در ایران پیش روی

 

 

 

 هنرمندان و به ویژه اهالی موسیقی بوده است به درخواست علاقه مندان

 

 

 خود جواب مثبت داده است. حضور او درجشنواره موسیقی فجر

 

 

درسال ۱۳۸۰ به همراه فرزندش حافظ ناظری را شاید بتوان یکی از

 

 

 

 مهم‌ترین وقایع در دوران این جشنواره به حساب آورد چنان که جایزه

 

 

 اول این فستیوال به عنوان بهترین خواننده موسیقی اصیل ایرانی

 

 

 را نصیب او ساخت.

 

 

«شهرام ناظری» خواننده‌ی مشهور و محبوب ایرانی

 

 

 در سفری که مهرماه 1386 به فرانسه داشت، نشان

 

 

«شوالیه ادب و هنر» (Chevalier des Arts et Lettres)

 

 

 را از سوی دولت فرانسه دریافت کرد.

 

 

این نشان بالاترین نشان فرهنگی فرانسه است و پاس‌داشتی است

 

 

 از طرف دولت فرانسه به هنرمندانی که تلاش ویژه‌ای در اعتلای

 

 

فرهنگ و هنر انجام می‌دهند.

 

 

 

آثار او عبارتند از:

·                     مثنوی موسی و شبان

·                     سخن عشق

·                     بهاران ابیدر

·                     باد صبا می‌آید

·                     شعروعرفان (بنمای رخ)

·                     یادگار دوست

·                     ساقی نامه و صوفی نامه ۱ (سوته دلان)

·                     ساقی نامه و صوفی نامه ۲ (نسیم صبحگاهی)

·                     نجوا

·                     بشنو از نی

·                     سخن تازه

·                     دیوان شمس

·                     لاله بهار

·                     شورانگیز

·                     کنسرت افشاری ۶۲

·                     درگلستانه

·                     زمستان

·                     کنسرت استادان موسیقی ملی ایران

·                     گل صدبرگ

·                     آتش در نیستان

·                     چاوش ۲

·                     چاوش ۳

·                     چاوش ۴

·                     چاوش ۷

·                     چاوش ۸

·                     چشم به راه

·                     کنسرتی دیگر

·                     دل شیدا

·                     کیش مهر

·                     مطرب مهتاب رو

·                     بی قرار

·                     حیرانی

·                     لیلی و مجنون

·                     ساز نو آواز نو

·                     کنسرت ۷۷

·                     کنسرت کامکارها

·                     آواز اساطیر

·                     سفر به دیگر سو

·                     غم زیبا

·                     لولیان (آخرین اثر تا اردی بهشت ۱۳۸۵)

 

 

نوشته شده در چهارشنبه هفتم آذر 1386توسط مهدی جلیلی