نازنینا ناز کم کن که اگر ناز کنی
با همین ناز مرا خانه براندازکنی
تومر مطربی ای ناز نگار دل من
که هر آندم بدلم تازه نوا ساز کنی؟!
چون روم از بر تو باز بنازم خوانی
چونکه آیم به برت شیطنت آغاز کنی
چون شنیدی که نیاز آورد این غمزه وناز
این کنی تا بدلم جای خودت باز کنی !
سروده ی فرزانه شیدا
چهارشنبه
۱۳۶۳/۲/۵