لالائی ...سروده ی فرزانه شیدا -ف.شیدا
 
لالا گل پونه  دل  ، از غمها به زندونه
 
برای عاشقی کردن، تواین دنیای ویرونه
 
دیگه شوقی نمیمونه
 
دیگه شوقی نمیمونه
 
 
لالا گل سرخم ، نمونده سرخی رخ هم
 
نه شرم از بی وفائی ها ، نه حُجّبی بر رخ وگونه
 
تو دنیای تباهی ها ، دل هر آدمی خونه
 
دل هر آدمی خونه!
 
 
لالا گل سوسن ، توُ این دنیای تواین برزن
 
تمومه قصه ها مردن ، دلااز بسکه   حیرونه
 
دیگه آوای هر قلبی ، چه غمگینه چه محزونه!
 
 
 
لا لا شقایقها ، امید قلب عاشقها
 
توُ این دنیای دیونه ، دل عاشق چه پنهونه
 
سکوتش گریه ی قلبه ، همش درخود پریشونه
 
همش درخود پریشونه
 
 
لالا گل یاسم ، نسیم عطر احساسم
 
توُ دنیای غم و ماتم ، همه دلها چه داغونه
 
به شبها رهگذر درغم ، دیگه شعری نمیخونه
 
دیگه شعری نمیخونه
 
 
لالا گل خنده ، گل مادر که فرزنده
 
برای خواب وآرومت ، دل مادر چه مجنونه
 
همه شادی ورنج تو، تماما بر دل اونه
 
تماما بر دل اونه!
 
 
لالا گل عشقم ، نبینم در نگاهت غم
 
به هر قطره به هر اشکت ، دلم با غم هراسونه
 
دلم  معنای بودن،  به لبخند تو میدونه
 
به لبخند تو میدونه!
 
 
بخواب آروم لالا ، تو دلبندم گل زیبا
 
اگرچه زندگی سخته  ، همه رنجش روی شونه
 
لبات وقتی که می خنده ، برام دنیا چه آسونه
 
برام دنیا چه آسونه!
 
 
یکشنبه ۱۹ خرداد۱۳۸۷
 
سروده ی فرزانه شیدا