بیادت بوسه ای بر گل- سروده ی فرزانه شیدا
 
گلی بوســـیدم و در  دیده ی  دل

برویت بوســه ای از دل نـشاندم
 
مـــبادا  یــاد مــن از دل برانـــی

 چــو من یاد ترا  با دل  کشـــاندم
 
تو دوری ازمنو  ، من با  دل خویش

بپـــایت ...اشک غـــمها را فشاندم
 
 "وفایت هم ، چوتو،  یک رهگذر بود"!

 تو رفـــتی ، من ولی ، پای تو  ماندم
 
مـــگو در یاد  من بـــودی  همـــیشه

بگوعــــشق ترا... از ســـینه راندم!
 
کنون تنهائی دل بـــس عمیق است
 
ولی من  دل ،  باوج  غـــم رساندم

 ف . شـــیدا
 
سه شنبه 21 خرداد 1387
 
 
 
 
وفایـــت هم ، چـــوتو یه رهـــگذر بود !!!!