آنگاه که سایه های متداوم غم
 

همواره دنبالم میکنند
 

گریز از خورشید نیز چاره سازِ ِ
 

 سایه های اندوه نیست!

شاید باید روزهای بارانی را
 

رهسپار کوچه ها باشم
 

اما..آه.. اشک آسمان را چه کنم؟
 

... 

که تداعی اشکهای شبانه ی دل است
 

واندوه غمناک تاریکی آسمان...
 

در میانه ی  شب!

... 

با روز به همراهی  خورشید 
 

در گریز از سایه...
 

سرگردانم

در شب از تاریکی وسکوت
 

که گوئی همواره 
 

صدای خفته در گلویم را
 

به؛ فــــریاد؛  التماس میکند!
 

...