خواستم  دلی  زغـم  رها  کنم ، که  نـشد

دل را ،به  باده ومّی مبتلا کنم ، که  نـشد

عمری  گذشت  بر سرِ (امـید ِ‌ روزگار*)

بلکه مختصری, دوری از بلا کنم ,که نـشد!

گفتم حریم درد ،خانه ی دیرینِ دل که نیست!

دل را به پای * فراری*  جدا کنم که  نـشد!

دیروز و روزها ،  قصه غم گفته ام  بـسی

امروز آمدم بلکه دمی هم صفا کنم. که نـشد!!

جز حرف مهر و وفا هیچکس* ز دل نگفت

درمانده ام به چه  باید ،وفا کنم  ، که نـشد؟!!

شاید حریم محـبت ،جایگاه بی کسی  ست

من آمـدم ،دل ‌ِ خویش ،رسـوا کنم  که نـشد!

یارا حـدیث عـشق ،صحبت ویرانی من است

های !!!... آمدم دل خویش ، (شـیدا *)کنم که نشد!!!!   

فرزانه شیدا

دوشنبه 13 مهر 1388 ف . شیدا