غروب غم

درغروب هزار اندیشه و خیال

اگر درب خانه مرا بانک زدی

تنهائیم را نخواهی دید

ونه غروبین غمگینم را

مرا بسیار خندان دیده اند...میهمانان من!!!

اما غروب را

چون غروب دلگیرم

ونمیخواهم در غررب دلتنگی

غم نگاهم را بنگری!!!

نمیخو اهم اینگونه ببینی مرا

نگاه غمگین غروبینم را...

که همرنگ دیده گان من است

تنها آشنا ....  در همیشگی احساس

اشــکهای مــن دیده بود

که دلتــنگیم را آرام مــیدهــد

تواما هــرگــز..

نگاهم را غمگین نخــواهی دیــد

چــون بـگشــایم ... درب خانه را

 بر روی... نــگاه ـتو!!!

لبخـــندم به پیــشواز تو...

خواهد شتافت

آنگــاه که گــشوده گــردد

درب خانه ام درغــروب هنگام ء غم!!!

مــرا همیــشه شــادان دیـده انـد

یـاران مــن ...همــــیشه!!!

مـن هــرگــز... هــرگــز

 در نزد کسـی

نخــواهم گریــست هرگــز

۲۱ مرداد ماه ۱۳۸۲

سروده ء فــرزانه شـــیدا