بیشتر از معمول تحریک‌پذیر شده‌اند.


افسردگی روانی:

افسردگی روانی (Psychotic

Depression) یک افسردگی

 شدید بوده و بیمارانی که به

 چنین افسردگی دچار میشوند به

 علایم جسمی آن نیز مبتلا شده

 و ممکن است ارتباطشان را با

 واقعیت از دست بدهند. آنها

 ممکن است به هذیانها و یا

 توهمات نیز دچار شوند.

بیماران مبتلا به افسردگی

روانی همیشه به درمان پزشکی

نیاز دارند.


افسردگی دوقطبی:

افسردگی دوقطبی (Bipolar

Depression) نام دیگر

 بیماری شیدایی- افسردگی

(مانیک- دپرسیو) می‌باشد.

 افراد مبتلا به بیماری شیدانی-

افسردگی در بعضی مواقع دچار

خلق بالا هستند و در دوره‌هایی

نیز به خلق پایین دچار می‌شوند

که می‌تواند افسردگی آن خفیف

ویا شدید باشد.

 وقتی چنین بیمارانی در حالت

خلق بالا (شیدانی) قرار دارند

آنها احتمالاً احساس خوشحالی و

سرخوشی دارند، به خواب و

خوراک کمتر از حد معمول نیاز

دارند و احساس می‌کنند که حال

عمومی‌شان خیلی خوب است.

آنها در چنین مواقعی دارای

انرژی زیادی می‌باشند، خیلی

سریع و تند حرف می‌زنند و

احساس می‌کنند که انگار افکار

در مغز آنها در حال مسابقه

دادن هستند.

قضاوت آنها مختلف و بد شده و

ممکن است دچار هذیانها و یا

توهمات نیز بشوند اما این

هذیانها و توهمات با آن نوعی

که در افسردگی روانی دیده

میشود فرق دارد و محتوای آنها

بسیار مثبت‌تر است.

 در چنین مواقعی بعضی از

بیماران فکر می‌کنند که خیلی

پولدار هستند و آدم معروفی

شده‌اند و یا اینکه از قدرت

زیادی برخوردارند.

 این خلق بالا نیز همانند خلق

پایین می‌تواند به بیمار آسیب

برساند.

گاهی اوقات قضاوتهای

نادرست و توهمات آنها منجر به ا

یجاد مسایل مالی میشود. در

بعضی موارد، این بیماران

خرجها و ولخرجی‌های زیادی

انجام می‌دهند.


افسردگی یک قطبی :

افسردگی یک قطبی (

Unipolar Depression)

 اصطلاحی است که برای

 توصیف افسردگی‌ای که در

اکثریت افراد ایجاد میشود بکار

می‌رود و نشان‌دهنده این است

 که در این نوع افسردگی، فقط

خلق پایین دیده میشود و خلق

 بالا در آن رخ نمی‌دهد.


افسردگی تهییجی:  یا ا فسردگی تاخیری :  

(Retarded Depression)

نیز توصیف

 علایم نوعی افسردگی است که

فرآیندهای جسمی و ذهنی

بیمار، کند و آهسته شده و

 اشکال در تمرکز حواس نیز

اغلب وجود دارد.

وقتی که این بیماری خیلی شدید

میشود،

بعضی از این افراد حتی

نمی‌توانند حرکت کرده، حرف

بزنند و یا غذا بخورند.


 افسرده خویی:

صطلاح افسرده خویی

 (Dysthymia)

 به افسردگی خفیف و طول

کشیده اطلاق می‌گردد.

 پزشکان در مواردی که در یک

دوره دو ساله به مدت بیش از

دو ماه، افسردگی در فردی

ایجاد شود،

چنین تشخیصی را مطرح

می‌سازند. علایم اصلی این

بیماران، تردید و بی‌تصمیمی و

کم شدن باعث طبع می‌باشد.

در چنین بیمارانی، روان

درمانی ممکن است بهتر از

دارو درمانی جواب بدهد.


افسردگی پنهان:

افراد مبتلا به افسردگی پنهان (

Masked Depression)

اظهار می‌دارند که اصلاً

 احساس افسرده بودن ندارند

(حتی با وجودیکه سایر علایم

افسردگی را دارا می‌باشند).

در چنین افرادی ممکن است قبل

از اینکه تشخیص افسردگی داده

شود، آزمایشات و معاینات

متعددی برای پیدا کردن

مشکلشان انجام شود.

علایم جسمی مثل درد سینه یا

 مشکلات خوابیدن این بیماری

با مصرف داروهای

ضدافسردگی بهبود می‌یابد.


افسردگی عضوی:

افسردگی عضوی یا ارگانیک

 (Organic Depression)

نامی است که به نوعی

افسردگی داده شده است که به

علت یک بیماری جسمی و یا

مصرف بعضی از داروها ایجاد

شده است.


افسردگی راجعه کوتاه مدت:

اصطلاح افسردگی راجعه کوتاه

مدت (Brief Recurrent Depression)

به نوعی از افسردگی گفته

میشود که افسردگی شدید فقط به

مدت چند روز ایجاد میشود و

سپس برطرف می‌گردد.


افسردگی فصلی:

اصطلاح افسردگی فصلی به

 نوعی افسردگی گفته میشود که

به علت کم تابیدن نور خورشید

در روزهای کوتاه زمستان

ایجاد می‌گردد.

 این بیماران ممکن است میل

زیادی به خوردن

چیزهای شیرین و یا شکلات

داشته باشند و در طی ماههای

 زمستان، نیاز آنها به خوابیدن

افزایش می‌یابد.

احساسات افسردگی شما کاملاً

شخصی و منحصر به خود شما

می‌باشد، اما پزشک، مشاورو یا

 سایر متخصصین رشته

 روانشناسی یا روانپزشکی

 می‌توانند بین انواع بیماریها

براساس علت ایجاد آنها،

 علایمشان و مدت زمان طول

 کشیدنشان تمایز قابل شوند.