پــرگـار از ف.شیدا

 پــرگـار


 

زیـر این  گــنبد  نیــلی دلــم از غـم   فـرُسـود

 

 

حــاصل مــن زجــهان غـصهء این عـالـم بود

 

 

مــن چــو پــرگار به  ســرگشتگیم   حــیرانم!!

 

 

بر دلــم  طـــعنه ء تــو صد غـم  دیـگرافــزود

 

 

حــق   نباشــد که  تو هـــم  برغـم ء ما افزائی


 

 

بی تــووطــعنء توهم ســینه نـخواهد آســـود!!


 

 

زندگـی  بامــن  دلـخسته اگــر در قـــهر اســت


 

 

 خــود تـواند که  کــند  یک تــنه  مـا را  نـابود

 

 

 پــس به آزارء  مـنء  غـمزده   هّـمت  مَــگـار

 

 

چو مــنم  نیســتم اززنـدگـیء خــود خـشــنود!!

 

 

طـعن تو  جــز غم و آزار   نـدارد    حــاصل

 

 

جز ز  رنجـــیدگیء مــن نــبری  زین ره سـود

 

 

سرزنــش کــردن  ما چاره این مـشکل نــیست

 

 

 نشـــود این  گــره کــور...بدیــن  کار گـشـود!!!

 

 

مـــن بســـی درغــمء  این  روزء سـیه غـمناکـم

 

 

گفـته های تــو  هــم   از مـــن ..همــه آرام  ربود

 

 

روزوشــب...  دیــده    چـه   غــمبار  و    دلـــم

 

 

گــریان اســـت 

 

 

کـی ولــی   ...    اشــک مــرا.....  دســــت تـــو

 

 

 

ازچــهره زُدود !؟

 

 

 

گر کســی گــشت  گــرفـتار به  پیــچ وخـم  دهـر

 

 

بایــد اورا  به   دق ومــرگ   گرفـتار نـمود؟؟!!

 

 

بــر کـدامین غــم ء مـن مــرحــم و دارو   بودی؟!

 

 

جـزکه هــردم لـب تـو زخــمء دل وســـینه گشود!!

 

 

بـدتراین اسـت که  خــودازغــمء خـود می مـــیرم

 

 

از خــدا  مـیطلبـــم    تا   بکُــــشد    مـا را   زود

 

 

طـــعنهء هرکـس  وناکـس   دلـــم  آزرد و  درید

 

 

مُــردم   و باز دلــم    لــب  به   کلامی  نگــشود

 

 

لحــظه  در  لحـظه   فقط ازدلء  تو د دور شـــدم

 

 

دل  به  هـــریک  قــدمی  راه ء  جــدائی   پیـــمود

 

 

خــود هـــمی یافــــته ام    زنــدگـیم  پــرگاریــســت

 

 

قـسمت ما زجهان  جـــزغـــــمء  این دهـر نــبود

 

 

پــس از ایــن...  ازمـــن و... ازایـــن  دلء مــن

 

 

 هــــیچ مَـــخواه


 

 

مـــاکه رفــــتیم  جـــدا .. باتــووعــشقـــت ... بـدرود

 

 

مــــاکه رفـــتیم دگـــر..  باتـــووعـــشقـــت ...  بـدرود

 

 

از: فـــرزانه شــیدا

 

چـهارشنبه شــهریور مــاه

 

۱۳۶۶/۶/۲۵