بـیـــا...ســروده ء : فــرزانه شـــیدا

بـیـــا
 
   بیــا امــشب مــرا ازغــم رهـا کن   
 
 طــبیبم بـاش  و  دردم را   شـــفا  کن
 
 بیــا با بوسـه ای گـرم وتوانبـخش
 
 تـب ســوزان ءعـشقــم  را   دوا  کن
 
   بیــاازهــجر تــو  بیــمارم  امــشب   
 
 مـرا  ازدرد جــانسـوزم  رهــا  کن   
  
   بیــا حــتی  اگــر،   نـآئــی  بــدرمان      
 
 بیــا پــس  باغــمم  ودرد  صفا  کن     
 
   بیــا با  نغــمهء  این اشک ءرقصان     
 
 بـرقــص وبـر دل زارم  جـــفا  کن     
 
    بیــا   جــانم   بگــیر  و درد   بُــستان       
 
 ولـی تـا زنــده ام ، بـرمـن وفــا  کن                   
 
              ولـی  تـا  زنــده ام  ، بـرمـن  وفــا کن                 
 
 
۱۳۶۰/۹/۱۷  آذرماه
 
ســروده ء : فــرزانه شـــیدا