دکتر در زبان و ادبیات فارسی
اهل قایمیه فارس
در حال حاضر در دانشگاه قم مشغول به تدریس می باشم.
سایت:
دل ِ من ، چنگ ِ افسونست و هر عشق
در آن بنهاده از خود یادگاری
ز هر مهری در او افسرده یادی
ز هر مویی بر او پیچیده تاری
زرافشان ، پُرگره ، شبرنگ ، بی تاب
به هم پیوسته بس گیسو درین چنگ
خمُش در انتظار ِ زخمه ی سوز
که تا خود رازها گوید به آهنگ
شبانگاهان که در تنهایی ِ سرد
به دامن گیرم این ساز ِ کهن گوی
به زیر ِ لغزش ِ نرم ِ سر انگشت
هزاران یاد ِ خوش خیزد ز هر موی
فضای ِ خانه لرزد آنچنان گرم
که زیبا کودکانم بر سر آیند :
" پدر ! این چیست ، این بانگ ِ دلاویز
که در کاشانه ی ما می سرایند ؟ "
زنم از گوشه ی دیگر کشد بانگ
که بس کن مرد ، زین هنگامه بس کن !
نه برنایی دگر با این دو فرزند !
بدین پیرانه سر ، ترک ِ هوس کن !
ولی من دور از آن اندرز ِ بیگاه
دو گوشم بر سروش ِ آسمانهاست
دو چشمم خیره چون کوران و زان یاد
شرار ِ آتشم بر استخوانهاست!
نوشته شده توسط : دکتر رجائی
سایت ایشان:
|