بیادت بوسه ای بر گل- سروده ی فرزانه شیدا

 

گلی بوســـیدم و در  دیده ی  دل

برویت بوســه ای از دل نـشاندم

 

مـــبادا  یــاد مــن از دل برانـــی

 چــو من یاد ترا  با دل  کشـــاندم

 

تو دوری ازمنو  ، من با  دل خویش

بپـــایت ...اشک غـــمها را فشاندم

 

 "وفایت هم ، چوتو،  یک رهگذر بود"!

 تو رفـــتی ، من ولی ، پای تو  ماندم

 

مـــگو در یاد  من بـــودی  همـــیشه

بگوعــــشق ترا... از ســـینه راندم!

 

کنون تنهائی دل بـــس عمیق است

 

ولی من  دل ،  باوج  غـــم رساندم

 ف . شـــیدا

 

سه شنبه 21 خرداد 1387

 

 

 

 

وفایـــت هم ، چـــوتو یه رهـــگذر بود !!!!