شـعر وادبـیات /هـنری -اجتماعی - جستجوگر(f.sh)
شعر وادبیات از شاعران همراه با مطالب گوناگونشـعر وادبـیات /هـنری -اجتماعی - جستجوگر(f.sh)
شعر وادبیات از شاعران همراه با مطالب گوناگونامید- شعری از فرزانه شیدا
در کوچه باغ شادیها
قدمی دور میشود ...
آندم که صدای پایش را...
در کوچه باغ عشق جستجو میکنیم ...
وانتظار در تارپود ما بانک میزند ...
در نبض ثانیه ها ... میدانم باز میگردد ...
ناامیدم نخواهد کرد
که امیدم دیدار اوست!
جمعه 13 اردیبهشت 1387
Farzaneh Sheida
ف.شیدا
چه کردی با دلم ... ای وای...!!!سروده ی ف.شیدا
چنان کردی تو با قلبم
که حتی در توانم نیست
به عشقی در شبستان دلم حتی نظر دوزم
وباردیگری حتی
توانی در درون باشد
که حتی بشنوم حرفی ز قلبی را...!!!
چنان کردی تو با قلبم
که روزوشب میان ورطه غمنا ک بودن ها
زخود ...از زندگی.. از بودن و ماندن
به هردم ... هر زمان ... هرلحظه بیزارم.
بمن گفتی شبی در لابلای حرف شادی ها
پس ازهجرت ز تو... من ...
گریه هایت را نمیخواهم !
مبادا اشک غم ریزی ....
براهم در جدائی ها !
چه گریانم من اکنون در فراق هستی وعشقم
که دیگر ،،دوستت دارم،،
به چشمم...
جز شرار آتشی سوزان
به یک دل نیست !!!
چنان کردی تو با قلبم
که حتی... در نکوهش های خود هم
.... با دل خود نیز ...
توانم نیست
بدون اشک دل ... آرام ِ دل... گیرم...
بدون خاطر ویادت...!!!
که میسوزد دلم
از داغ غمناک جدائی ها
که در آن تا ابـــد.... آری ....
که در آن ....
تا ابـــد.... د ل را قراری نیست !
وحتی بعد ازاین دیگر
نمی بیند بخود چندی ...
بدون سوزش ِ خون دیده ...
چشمی در نگاهی خیس ...
دمی حتی .... بـیآسـاید !
ویا یکشب ...به بالش سر نهد... بی درد اندوهی
که در آن خاطرت
جز یادی از ترک منو دل نیست!!!
چه کردی با دلم ای وای
چه کردی با دلم ای وای
که دیگر روزگارم نیز
ز کف داده توان ....حتی، شنیدن
،، نامِِِ ٍ آرام صبوری،، را
که این درباور قلبم نمی گنجد
بدون یاد تو یکدم
دلم آرامشی گــیرد!!!
اگرچه یادگارِ بودنت حتی ...
به حسرت ها... رهی دارد
بسوز تلخ غمناکی .....بیاد هجر دلسوزت!!!
که از یادم جدائی هم نمیگیرد!!!
چه کردی با دلم... ای وای
چه کردی با دلم.... ای وای!!!
پنجشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۸۷
سروده فـــرزانه شـــیدا
Farzaneh Sheida
نازنینا
نازنینا ناز کم کن که اگر ناز کنی
با همین ناز مرا خانه براندازکنی
تومر مطربی ای ناز نگار دل من
که هر آندم بدلم تازه نوا ساز کنی؟!
چون روم از بر تو باز بنازم خوانی
چونکه آیم به برت شیطنت آغاز کنی
چون شنیدی که نیاز آورد این غمزه وناز
این کنی تا بدلم جای خودت باز کنی !
سروده ی فرزانه شیدا
چهارشنبه
۱۳۶۳/۲/۵
هراسی نیست -سروده ف.شیدا
مرا تا دل سپردن های یک عاشق ببر با خود...
و بگذارم ...
که سر برسینه ات یکدم بیآسایم
وبا قلبم بگو از اوج پرواز ی بسوی عشق...
که هرگز دل نمی ترسد بگیرد اوج پروازی!
مرا از عاشقی هرگز هراسی نیست!
مرا ترس از دم تقدیر غمگینی ست..
که قلب آسمانش را نیابم...
همچو روح آبی ام بی تکه های ابر غمناکی!
و تنهائی بخواند....
قصه ء شب را بگوش قلب غمگینم !
مرا ترس از شب غمگین تنهائیست...
که در آن...
سوسوی صدها ستاره میدرخشد در کنار ماه
ولی حتی یکی از اینهمه کوکب ...
برای بخت غمگین دل من نیست !!
مرا با خود ببر تا آسمان آبی عشقی...
که در آن قصهء پروازهای عاشقی ها را...
هراس یک قفس یا تیر دشمن نیست !
مرا با خود ببر در فصل کوچ مرغک پرواز...
که راهش گرچه طولانی...
ولی پرواز بالش را نهایت نیست ...
مگر تا مقصد آن لانه ء عشقی
که هرگز قلب او را بی سبب نشکست
به کنج بودنی آرام !!
مرا در بیکران عشق خود آنگونه راهی کن
که پروازم ...
فقط تا لانهء عشق تو پروازیست
پُر از شوق رسیدنهای دل...
در مرز شور واشتیاق با تو بودن ها !
دلم لبریز عشقی غرق غوغاهاست !
هراس من ولی عشق وتمنا نیست!
هراسم بی تو ماندن در غروب کوچ پروازی است
مبادا بی تو پر گیرم به ناچاری...
به اوج بیکسی های دلی غمگین ... به تنهائی !
مرا از عاشقی هرگز هراسی نیست...
که دل خود بیکران عشق ورویاهاست !
و بگذارم ...
و بگذارم که در اوج همان پرواز
به پیوندی دگر در تو درآمیزم
به وقت دل سپردن ها !
وگر مرغ دلم سر را فرو برده ست
به زیر پال پروازش به غمگینی
ز آنرو نیست ...
که میترسد بگیرد اوج پروازی!!
مرا از عاشقی هرگز هراسی نیست !!!
که پروازم پُر از بال سپید مرغهای
راهی کوچ است
برای پَر زدن در آبی پرواز عشقی جاودان
آندم ... که هم پرواز بال پر زدنهایم
تو باشی ... تو.
18/ بهمن ماه1385
Farzaneh Sheida
فـرزانه شــیدا
برگرفته از سایت شعر نو: