شـعر وادبـیات /هـنری -اجتماعی - جستجوگر(f.sh)

شعر وادبیات از شاعران همراه با مطالب گوناگون

شـعر وادبـیات /هـنری -اجتماعی - جستجوگر(f.sh)

شعر وادبیات از شاعران همراه با مطالب گوناگون

شعری از فرزانه شیدا- آئینه های صداقت

 
 
 
 
آئینه های صداقت
 
 
 
دیده ..سوزنده ... در آتش غم
 
 
 
چشم آئینه هم ،... سوز غم بود
 
 
 
درکنار نگه ...   قطره  اشکی
 
 
 
کُاُو بخاری شد و بر غم افزود
 
 
 
ای  تو   آئینه های    صداقت
 
 
 
رنگ غم را، زچشمم برون کن
 
 
 
سوزش ء سینه را از....نگاهم
 
 
 
کم کن و عشق اورا فزون کن
 
 
 
من  هنوز از غباری که در آن
 
 
 
گُمره   و.... سرگریبان  عشقم
 
 
راه  ء  دیگر....  ندیدم    بدنیا
 
 
هرکجا رفته و...هر چه گشتم!!!
 
 
غیره ء   آئینء   عشق   ومحبت
 
 
  راه   و رسم ء دگر را .. ندانم
 
 
یاورم باش و گُو چاره  راهی
 
 
تا  دلم  را.... به جائی  رسانم
 
 
ای  تو   آئینه های    صداقت
 
 
در نگاهم ... تو دیدی غمم  را!!!
 
 
 
بوده ای  د رکنارم  دراین عشق
 
 
 
دیده ای غصه های  شبم را  !!!
 
 
شاهدء عشقء من بودی و... من
 
 
دفترء    شاعری   هم    گشودم
 
 
گریه ام  با تووُ  ....  دفترم  بود
 
 
عاشقی.... مست  و آشفته  بودم
 
 
حال ء خود را ... ندیدم به جائی
 
 
 ،،جز که کردم نگه درنگاهت،،!!!
 
 
با دلم.... گفته ای..... صادقانه
 
 
 
،،عاشقی بوده تنها گناهت،،،!!!!
 
 
گفته ای روحء  خود را   مَبازی
 
 
 
بّه که یابی ...  رهء دیگری را‌!!!
 
 
 
ورنه  از  زندگی   خوش نبینی
 
 
 
گربمانی  ...   بامید ء  فردا!!!
 
 
 
آری ای آینه ! حق چو گوئی!!!
 
 
 
میروم... راه دیگر .....بیابم !!!
 
 
از همه عاشقی..،،قلب سوزان،،
 
 
اشک  و  غم بوده ....تنها جوابم
 
 
۱۸ مهرماه ۱۳۸۳
 
سروده ء فرزانه شیدا
 
 
 

صورتگری با جاذبهء از عشق و امید - نقاشی آبی ( نبی هنرمل کاکر)

صورتگری با جاذبهء از عشق و امید

 

نبی هنرمل کاکر، نقاشی که بوسیلهء توانائی و خلاقیت هنرمندانه اش

 

 با جاذبهء ازعشق و امید و با حرکات موزون مویک در آمیزش رنگها جلوه های زیبائی

 

 را به تصویر می کشد که دل هر بیننده از دیدن تابلوی های نقاشی شدهء او در لابلای موجها

 

 آرام آرام در عظمت زیبائی طبیعت آنقدر به پیش میرود که مالا مال از ذوق و حیرت میشود.

 

 چرا ارایه های هنری هنرمل آنقدر جذاب اند.ـ

 

نبی هنرمل که 56 سال دارد از دوره های نوجوانی علاقه به هنر رسامی داشت تا اینکه

 

 شوق و علاقه اش روز تا روز به این هنر او را مجبور می سازد تا از قلم پینسل اسکیج و

 

 پرداز نخستین تجربه هایش را انجام دهد

 

از همانجا بود وی با اطمینان گام های را در این راستا برداشت و موضوع کار نقاشی

 

 خود را طبیعت انتخاب کرد که نه تنها موضوع کار بلکه به گفتهء خودش طبیعت برای او

 

 به مثابهء استاد بوده است زیرا این طبیعت بود که سخاوتمندانه زیبائی ها و رنگهای خود

 

 را به وی عرضه کرده.ـ

 

 

 نبی هنرمل کاکر

 

هنرمل مانند هر هنرمند دیگر سلیقه خواص خود را در هنر نقاشی دارد او در کار نقاشی

 

از رنگ آبی بخاطر نازکیها و بعضی خصوصیات از نظر ترکیب رنگها و شفافیت آن

 

 استفاده میکند. سبک کار وی سبک و شیوه ریالیزم در نقاشی است زیرا آنچه او

 

 میخواهد به تماشا گر بدهد تابلو های است که از زندگی مردم عادی کشورش مایه

 

گرفته اند کوچه ها، آفتاب زدگی مردم، بازی های ملی ، سیمائی کسبه کاران و غیره

 

: مناظر طبیعی همواره در تابلو های وی تبلور یافته اند. نبی هنرمل در فن نقاشی هنرمند

 

 سرآمد روز گارش است او درین رشته از لیسه صنایع کابل تا به تحصیلات عالی آموخته

 

 و اندوخته را باخود دارد و زمانی هم به صفت استاد رسامی آموخته ها و اندوخته های

 

خود را با آموزگاران نو جوان سخاوتمندانه قسمت کرده است .

 

او نتنها یک نقاش با تجربه و ورزیده است بلکه تزین گر ماهر هم است

 

 هنرمل در عرصه دیکوریشن از تیاتر کابل وقت کارش را آغاز نموده بعد ها

 

با فعال شدن تلویزیون ملی افغانستان در سال 1356 خورشیدی به حیث مسئول گرافیک

 

 و دیکور تلویزیون شانزده سال تمام اجرای وظیفه نمود که هر حرکت تزئینی او موجب

 

 تنوع و جلب توجه بیننده گان تلویزیون میگردید.

 

او در کنار نقاشی و دیزائین گری به موسیقی هم دسترسی دارد آهنگهای در آرشیف

 

 رادیو افغانستان از وی موجود است. وی با مجلات ژوندون، میرمن، دکمکیانو،

 

 انیس آواز پشتون ژغ در زمینه دیزاین پشتی ، دیزاین صفحات نقاشی برای داستانهامصور

 

 و عناوین هنری همکاری نموده است و علاوه از آن زمانی در فلم رابعه بلخی دو نقش

 

 را اجرا کرده. بعد از آغاز درگیری های داخلی وی هم مانند هزاران کابل نشین مجبو

 

ر به ترک خانه و کاشانه اش شد، مدت 9 سال در کشور پاکستان به صفت مهاجر زندگی

 

 کرد و آنجا هم دست از کار هنری برنداشت و دریک یتیم خانه به صفت معلم رسامی دست

 

 به کار شد که از طرف همین بنیاد بر برازندگی کارش در عرصه نقاشی به کشور بوسنیا

 

 توظیف شد و مدتی را در بخش آرت و هنر در آنجا اجرای وظیفه نمود.ـ

 

 

 

 

نبی هنرمل حدود هزار تابلو را نقاشی نموده که در نمایشگاه های داخل کشور و خارج

 

از افغانستان در کشور های ایران، شوروی سابق، تاجیکستان، آلمان ، امریکن سنتر

 

 پیشاور و کویته انستیوت کابل تابلو های مذکور در معرض نمایش قرار گرفته است.

 

برجسته گی ظرافت کاری وی در عرصه نقاشی و دیکوریشن 13 بار زمینهء قدر دانی

 

و تقدیر از کار وی را از جانب مقامات دولتی کشور مساعد ساخته است.

 

برای هنرمل با آنکه امکانات زندگی در خارج از کشور میسر بود اما عشق و علاقه اش

 

 به وطن و وطندارنش موجب برگشت مجددش به افغانستان گردید.

 

 او در حال حاضر در کابل زندگی میکند و با همه توان و شور و علاقهء که به هنرش دارد

 

 مصروف کار در تلویزیون آریانا به حیث تزئینگر و طراح صحنه می باشد آنانیکه امکانات

 

 تماشای نشرات تلویزیون آریانا را دارند لوگوی این تلویزیون که خیلی ظریف جالب و قشنگ

 

 کار شده یکی از کار های هنرمل است. ـ

 

 

 

منبع:www.herat.co.uk/mqalat/honarmal.html 

فضل الرحیم رحیم

شعر وادب ایران- استاد رضا سید حسینی(رمان)

سخنرانی استاد سید رضا حسینی
 
 

چیزی به نام مکتب های ادبی وجود ندارد

 

 مراسمی  در روزسه شنبه 20 آذر با حضور استاد رضا سید حسینی

 

 

 

 (نویسنده کتاب مکتب های ادبی) در تالار فردوسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی

 

 

 

 دکتر شریعتی با موضوع مکتب های ادبی و کارکردهای آن در زبان و

 

 

 

 ادبیات فارسی برگزار شد.

 

در این مراسم که جمعی از اساتید و دانشجویان حضور داشتند ابتدا

 

 

دکتر محمود فتوحی  به معرفی استاد سید حسینی پرداختند

 

 

و بعد از آن استاد سید حسینی سخنرانی خود را آغاز کردند

 

 

 که متن سخنرانی به شرح ذیل می باشد:

 

 

معرفی استاد سید حسینی توسط دکتر محمود فتوحی:

 

 

استاد رضا سید حسینی در سال 1305 در اردبیل به دنیا آمد. 

 

 

 

تحصیلات ایشان در فرانسه بوده البته نه در رشته ادبیات و به این زبان

 

 

 

 آشنایی دارند و ایشان در مخابرات کارمند بوده اند

 

 

 

 و از سال 1354 که باز نشسته شدند تا سال 1357 در رادیو بوده

 

 

  و همچنین سردبیر مجله سخن بوده اند که این مجله

 

 

 

در سال 1322 به سردبیری دکتر پرویز خانلری منتشر می شد

 

 

و از معدود مجلاتی بود که سال ها دوام آورد

 

 

 

(از سال 1322 تا 1354) بخش اعظم کار ایشان

 

 

 

 در ترجمه آثار فرانسوی از جمله نویسندگانی همچون

 

 

آلبر کامو، آندره ژید و بالزاک  و ترجمه آثار مشاهیر

 

 

ترک از جمله یاشار کمال بوده است و همچنین کتاب مؤثر ایشان

 

 

در حوزه ادبیات کتاب 1200 صفحه ای مکتب های ادبی است؛

 

 

اما آثاری که در سال های اخیراز ایشان به چاپ رسیده

 

 

  دو مجموعه فرهنگ آثار است که یکی فرهنگ آثار جهان است

 

 

که انتشارات سروش منتشر کرده و دیگری

 

 

 

 فرهنگ آثار ایرانی اسلامی است که از کتاب های مرجع درجه یک

 

 

در حوزه ادبیات و فرهنگ است.

 

 

 

سخنرانی استاد رضا سید حسینی:

 

 

من وقتی به مطالعاتی در مورد سوررئالیسم دست یافتم مسئله برای من

 

 

 

 جنبه عشق گرفت البته تنها سوررئالیسم نبود و در فن بلاغت هم دچار این

 

 

مسئله بودم. البته ما تا به حال به فکر نیفتادیم که کارتطبیقی جدی انجام دهیم

 

 

کاری که فرنگی ها کرده بودند و من گرفتار این مسئله بودم

 

 

که کاری تطبیقی دراین مورد انجام شود

 

 

 و به دنبال همکار برای این کار بودم ولی کسی

 

 

را پیدا نکردم.

 

 

مسئله ی رمان بیشتر به عنوان ما حصل کار ادبی مطرح است

 

 

 و من وقتی کار سوررئالیسم را شروع کردم حدود 180 صفحه

 

 

 

سوررئالیسم و 100 صفحه رمان شد.

 

 

بالاخره به آن صورت که الان ادبیات در آمده است می شود

 

 

 

کار رمان را باز هم به همان کار تطبیقی ادامه داد.

 

 

 در مورد سوررئالیسم کتابی از آندره برتون مرا به این مسئله علاقه مند کرد

 

 

 و شروع این کتاب باعث علاقه مندی من شد ومهم احساسی است

 

 

 که آندره برتون در مورد سابقه سوررئالیسم دارد و می گوید

 

 

 

 سوررئالیسم از کجا آمده است و انسان هایی مربوط به ادبیات افلاطون

 

 

 

و چند رساله ی دیگر مانند رساله ی هیون با ادبیات سر کار دارند،

 

 

 البته من دیده ام که اشکالی در رساله ی هیون است

 

 

و در آنجا انسانی مانند هیون رفته و در جریان شعر خوانی

 

 

 شرکت کرده است.

 

 

اما در مورد شعر خوانی به تازگی من سخنان تعجب آوری

 

 

 را از بعضی منتقدان می شنوم که گویا کتاب فن شعر

 

 

 ارسطو را نخوانده اند و مسئله این است که فن شعر وآن چیزی که

 

 

 این ها می نامند شعر روایی نیست.

 

 

اتصال به ماورا در کار افلاطون بوده است

 

 

و او اولین کسی است که از پیشوایان سوررئالیسم است

 

 

 و اولین چیزی که در این مورد به ذهن ما می رسد

 

 

 عرفان اسلامی است

 

 

 و پیش از آن که این ها به این مراحل برسندعرفای ما

 

 

به مراحلی رسیده اند که اینان حتی تصورش را نمی کنند.

 

 

 

بعد از افلاطون مسئله ی رمان سیاه مطرح است.

 

 

 

 ما باید بدانیم که ادبیات سوررئالیستی چطور

 

 

از این جا سر در آورد.

 

 

در سال های اولیه قرن بیستم مردم ،

 

 

این دوران را دوران زیبا می نامیدند و تصور نمی کردند

 

 

 که این دوران به فاجعه کشیده شود

 

 

 

 ولی جنگ جهانی آن طور کشورها را ویران کرد

 

 

و نویسندگان بزرگی کشته شدند که در این جنگ ها

 

 

حتی برندگان جنگ هم ضربه دیدند .

 

 

بیانیه ی اول سوررئالیسم به طور کلی رمان را محکوم کرد

 

 

و گفت چیزی به نام رمان به درد نمی خورد ؛

 

 

البته قبل از آن نیز رمان تحول خود را آغاز کرده بود

 

 

 

و آن ها معتقد بودند که رمان باید از بین برود و فایده ای ندارد.

 

 

 ا لبته رمان مراتبی آغاز کرده بود که تاثیر سوررئالیسم

 

 

 در آن فوق العاده بود.

 

 

رمان چیزی است که همیشه تحول پیدا کرده

 

 

و هر وقت قدیمی شده مرده و سمبولیست ها می گفتند

 

 

که رمان مرده است و سوررئالیست ها می خواستند آن را بکشند.

 

 

 رمان متحول شده ولی دوباره به مسئله ی روز تبدیل شد

 

 

 اما جنگ جهانی  اول و دوم این مسئله را منتفی کرد .

 

 

 منتها در این میان در فرانسه وانگلیس دو جریان ایجاد شده بود

 

 

 که یکی جریان انگلیسی با مارسل پروست

 

 

 و دیگری جریان فرانسوی با جیمز جویس بود

 

 

 که این دو جریان ، رمان را خیلی متحول کرد.

 

 

 

 رمان های دیگری نیز آمد مثلا رمان های کافکا

 

 

 که محصول آن زمان بود .

 

 

تحول رمان همیشه ادامه دارد ،

 

 

 ما می توانیم به جای رئالیسم جادویی ،

 

 

 

رئالیسم اعجازی داشته باشیم

 

 

 و ما وقتی مطالعه ی دقیقی می کنیم آن مطالعه

 

 

باید وسیله ای برای رمان سازی شود.

 

 

 

در هر حال رمان وابستگی به فرهنگ موجود

 

 

و سابقه ی زندگی مردم دارد و رمان مسئله ی روز است

 

 

و نمی توان آن را انکار کرد.

 

 

 مسئله ی مکتب های ادبی تاریخ ادبیات غرب است

 

 

 و هر ملتی تاریخ ادبیات خود را دارد ،

 

 

همان طور که ما داریم و ضرورتی ندارد

 

 

 که بخواهیم از آن ها تقلید کنیم.

 

 

 مکتب های ادبی اصلا وجود ندارد

 

 

و مکتب های ادبی یعنی تاریخ ادبیات

 

 

 

و مکتب سازی توسط فرانسوی ها آغاز شده است

 

 

 و حتی دیگر پست مدرنیسم هم وجود ندارد

 

 

 ومی توان گفت تطبیق ادبیات ایران با مکتب ها

 

 

به جایی نرسیده است .

 

 

نویشنده :    سعید وحیدی  

 

 

afsoone-sokhan.blogfa.com/author-afsoone-sokh

 

 

 

 

 

 

 

 

 

...

 

 

 

آخرین بخش از: واژه ها (سخنانی از هزار سخن) به قلم فرزانه شیدا

      

 

 واژه های بخش ۳(آخرین قسمت)

       

بخش سوم

 

واژه ها

 

(سخنانی از هزار سخن)

 

 

به قـــلم : فــرزانه شــیدا

 

واژه ها ( بخش۴) قسمت اول :

 

روزگار همواره در پستی وبلندی های بسیار سپری میشود

 

و هرچه در طول عمر بر تجربیات آدمی ا فزوده میگردد

 

باز ، بسیاری دانستنی ها ، آنگونه است که گوئی انسان را

 

همچنان درجای اولیه خود قرار داده است

 

و هنوز می بایست رفت ورفت ... آموخت وآموخت

 

تا شاید زینهمه  ،ذره ای از آن شمس طلائی دانش را

 

عیار زندگی خود کرد وارزشی بر خویش افزود.

 

بااینهمه نقش واژه ها در زندگی بسیار تاثیر گذار است

 

بدون حروف و واژه ها قدرت  ارتباطی  بین  انسانها

 

کتب مختلف ورسانه ها هیچکدام  وجود نداشت تاانسان توانائی

 

 آمورزش بیشتر داشته باشد

 

ونقش اندیشه های انسانی نیز بر قدرت واژه ها

 

بسیار افزوده است.

 

ودر این میان بلاغت سخن ، استعداد نوشتن

 

دربه تحریر در آوردن اندیشه ها ی متفاوت

 

همه وهمه زندگی را به دانش های بسیاری

 

رهنمون بوده است .

 

فردی که بلاغت سخن داشته وقادر به گفتن و نوشتن واژه ها

 

 در بیان ایده ها واندیشه های خود میباشد

 

حتما سخنی نیز برای گفتن دارد.

 

و اگرچه ممکن است شخصی استعداد نوشتن خویش را

 

بگونه مناسبی استفاده نکند

 

اما آنچه در خور یادگیری باشد بی شک

 

بر معرفت انسانی جامعه و دانش فردی ـ اجتماعی

 

انسانها تاثیر میگذارد و

 

و زمانی که نویسنده یا شاعری قلم بدست میگیرد

 

بدون شک گفته ای نیز

 

 برای گفتن دارده بی اثر نخواهد بود.

 

با نگاهی به کتب امروزی و همچنین چاپ کتب قدیمی

 

همراه با اشعار کهن وجدید ، براحتی میشود

 

دریافت که شعردرهمه جای دنیا وجود کتاب ودست نوشته ها

 

واشعار از ضرورتهای ملی هر کشوری ست خواه این کتاب

 

کتب درسی باشد خواه رمان خواه دیوان شعر وترانه ای

 

آنچه مهم است واژه های درون اینهاست

 

افکار ذهنی و نوشته های اشخاص در رشته های مختلف

 

گاه علمی گاه احساسی واز اینهمه نیز

 

در کتب درسی ـ آموزشی نیز استفاده میگردد.

 

استادی کلیله ودمنه را در کلاس خود به کار میگیرد

 

دیگری شاهنامه ... یکی کتب منطق وفلسفه را میآموزد

 

دیگری شعر وادبیات و آنچه واژه ها میآموزند.

 

از هر کتاب ومتن ومنبعی که باشد خوب یا بد

 

آموزشی ست که در شخص مخاطب جذب ودر آینده او

 

شاید نیم عظمی از دانسته ها ودانش او باشد

 

اینجاست که می بینیم مسئولیت یک نویسنده در

 

هر رشته ای چقدر میتواند مهم باشد واستاد ومعلم آن نیز.

 

بااینوصف حتی در جامعه کوچک خانواده هم که والدین

 

نقش معلم واستاد زندگی را ایفا میکنند اهمیت واژه های

 

اولیه صد چندان است.

 

دانش آموز ودانشجوئی که در جامعه بخواندن انواع کتب

 

نیازمند میشود زمانی که واژه های اولیه زندگی او

 

(یادگرفته های او) آنقدر که باید قوی نباشد

 

اگرچه شاید در طول زندگی خود بر دانش خویش بیافزاید

 

اما در تربیت اولیه آنقدرها سهمی نمیتواند داشته باشد.

 

پس جامعه کوچک خانواده و واژه های منو شما در منزل

 

میتواند اولین ومهمترین رهنمون یک انسان کوچک

 

ونا آزموده در زندگی باشد درنتیجه

 

در آنچه به کودک خود میگوئیم میبایست

 

کمال دقت وتوجه را داشته باشیم وباز این منو شما

 

هستیم که خواندن کتاب و یادگیری را در سالهای اولیه

 

زندگی به فرزند خود آموزش میدهیم.

 

وقتی درکنار اسباب بازی که نیاز فرزندی ست

 

کتاب دفتر وقلم را نیز اضافه کنی وخود کتاب

 

را برای  او بخوانی خود بخود فرزند  علاقمند

 

به خواندن وشنیدن میشودوبی شک

 

واژه های زندگی او

 

قوی تر از یک کودکی ست که هرگز مادر یا پدر او

 

برایش داستانی نخوانده شعری را لالائی خواب شب

 

او نکرده باشد.

 

اینجاست که متوجه میشویم چرا تعداد کتابخوانهای

 

ممالک دیگردوبرابر کشور ماست.

 

وزمانی که در مدرسه بخشی از آموزش را به

 

خواندن روزنامه وشنیدن رادیورا در یک سری

 

 برنامه هفتگی اجبار کرده و نوشتن انشای از آن  و

 

توضیح متن روزوخبر روزیکی از بخش های درسی

 

 میشود دیگر تعجبی ندارد که می بینیم در اتوبوس وقطار

 

 و یا ایستگاهای ایندو یا حتی در پارک همه بجای

 

 خیره شدن به پنجره ودرختی و نظاره یکدیگر

 

سر به میان روزنامه وکتب مختلف برده اند

 

وکار بکار کسی ندارند و از زمان خود بهره ای

 

مناسب نیز میبرند.

 

در این زمان واضح است که واژه های اینان

 

همیشه قوی تر از یک شخص  معمولیست  که

 

زندگی  خود را  به رفت وآمد  به  محل کار

 

و خسته  ومانده به رختخواب رفتن و خوابیدن

 

می گذراند.

 

واما معنای واژ ه ها

 

در کلمه به کلمه هر نوشته ای بی شک میتواند

 

قوی ترین افکار را در دهنی پرورش دهد.

 

نقش واژه ها در ضرب المثلهای  گوناگون

 

تضادهای بسیاردر میان آنها و نکته های

 

مهم واثر گذار در سخن ها های بزرگان واندیشمندان

 

وشاعران ا ونویسنده گان ایران  و جهان

 

یک بیک خود کتابی را طلب میکند

 

که از حوصله این بخش خارج است.

 

در نتیجه اکتفا میکنیم به واژه های احساسی

 

واثر آن در  روزانه  زندگی وشاعرانه ها

 

که در آن نیز بسیار میتوان نکات ظریف وعمیق

 

یافت که هریک میتواند در جای خود زندگی ساز

 

و مهم وباارزش باشد.

 

شاعران کهن معمولا از کلامی سنگین وسخت

 

برای گفتار خویش استفاده میکردند

 

که درک آن بر یک فرد عامی مشکل بود.

 

وسبک نیمائی ،شعر نو و کلام ساده وآزاد بدون

 

واژ های قدیمی وسنگین وغیر قابل درک

 

در مواردی با قافیه در جائی بدون زنجیرقافیه ها

 

همراه با آهنگی که تمایز  شعر ونثر را گویا باشد

 

خود در درک بهتر مردم عام بسیار موثر بوده است

 

کلام ساده ء مریم حیدر زاده وترانه سراهای ایندوره

 

خود علاقمندی به شعر را وسیع تر میکند

 

ووقتی مخاطب خودرا درمیان انواع قشرهای مردمی

 

بیابد باید گفت که کاری موفق بوده است.

 

و چه مناسب تر خواهد بود اگر واژه ها یک نویسنده یا

 

شاعر بتواند همه را جذب خود کند.

 

مخصوص به یک قشر خاص دینی یا سیاسی

 

یا ادبی نباشد وچه یک استاد آنرا بخواند

 

چه یک فرد عامی بتواند از آن بهره موردنظر

 

را بدست بیآورد.

 

اگرچه واژه های فردی که برای دین خود

 

شعر میگوید شاید نتواند تمامی قشرها را بخود

 

جذب کنداما شاعر ونویسنده ای موفق است که بتواند

 

آنگونه عمل کند که از هر دین وجامعه ای

 

قادر به دوست داشتن ودرک واژه های او باشند

 

واز این راه چیزی آموخته یا از طریق آن

 

چیزی به و واژه های فردی خود بیافزاید.

 

اینجاست که قلم وواژه میتواند معجزه ای باشد

 

درزمانی که اندیشه را توان نوشتن باشد

 

و گویائی کلام آنگونه باشد که در باب هر

 

موضوعی بود، مخاطب خود را پیدا کند.

 

وقتی به یک شاعر ونویسنده ای خاص علاقمند باشید

 

بی شک در واژه ها واشعار او واژه هائی یافته اید

 

که همدل وهمزبان با اندیشه وافکار واحساس شماست

 

شاید هم زیر آن بیت و آن جمله خطی بکشید تا در

 

دفعات بعد با نگاهی بآن جملاتی را که دوست داشته

 

و مورد توجه شما بوده براحتی پیدا کنید

 

وبی آنکه خود بدانید حتی آنرا در حافظه سپرده اید

 

درست مثل یادگیری زبان که روزانه ء واژه های

 

بسیار میآموزیدویکبار که در حال سخن هستید آن واژه

 

آن جمله بناگاه از حافظه بیرون خزیده  بر زبان جاری میشود .

 

 این بارها برای خود من پیش آمده است

 

که با بکار بردن واژه مذکور خودهم تعجب زده

 

به جا ماندم که عجب من حتی نمیدانستم که این

 

واژه ء یکبار شنیده شده را، حفظ کرده ام!

 

می بینید که هرچه پیش میرویم بیشتر

 

متوجه نقش واژه در حافظه ء خود میشویم

 

درنتیجه بهترین راه  برای آنکه حافظه ما

 

از واژه های مثبت سرشار شود این است

 

که چه در زمان سخن چه در انتخاب دوست

 

چه مطالعه ی کتب مختلف ، تنها بدنبال این باشیم

 

که چیزی بیآموزیم وحال که حافظه ء ما

 

بطور ناخودآگاه هم مداوم درحال

 

حفظ کردن و یادگیری ست ، آیا بهتر نیست

 

خود ما جهت بهتر بودن خود در انتخاب

 

سخنانی از هزار واژه ی سخن

 

انتخاب دوستان زندگی ، کتابهای خواندنی

 

برنامه های تلوزیونی ، شنیدن رادیوآنچه را انتخاب کنیم

 

که در زندگی ماتوانائی بخشیدن

 

 واژ ه های مثبت وقوی وباارزش را داشته باشد.

 

چگونه میشود چنین کاری کرد وانسانی خوب نبود

 

چگونه میشود مدام آن چیزهائی را که باید آموخت

 

یاد گرفت ودر زندگی با فراز ونشیب آن درهم شکست؟!

 

اگرچه ممکن است پیر فیلسوف ودانشمند

 

نیز زمانی بر اثر حادثه ای خود را ببازد

 

اما مدت درخود شکستن او برای او در زندگی

 

بسیار کوتاه تر از فردیست که

 

هیچ برای درمان دردهای روحی ـ ذهنی

 

درون خود نیآموخته است.

 

پس:

 

واژه هارا ارج بگذاریم !!!

 

ولب به سخن نگشائیم مگر آنکه براستی

 

آنچه میگوئیم ارزش گفتن را داشته باشد !!

 

وچه خوب است بیآموزیم که

 

هر سخن جائی وهر نکته مکانی دارد!

 

بامید اینکه تمامی واژه های زندگی شما

 

سرشار از شادی ها باشدو قلب انسانی ما

 

تنها زمانی لب بگشاید که گفتن آنچه گفتنی ست

 

قلبی را نیآزارد وآرامشی را بر خود ودیگران

 

موجب گردد. پایان

 

 واژه ها به قلم ف.شیدا 

 

.... و سروده از من:

 

سخن بگو...

 

سخن را بگو در زمانی که عشق

 

سخنگوی قلب تو در جان توست

 

مــبادا  دلــی  را ز غــم پُر کنــی

 

که هر واژه گویای ایمان توست

 

هر آن باوری را بدل جا دهی

 

همان در درون یارو مهمان توست

 

هر آنچه ببینی در این روزگار

 

به  ماشین دنیا   چو  فرمان توست

 

توئی  رهنمون  رهت  در   جهان

 

چو هر باوری همچو پیمان توست

 

هر آن را هدف  کرده باشی  بدهر

 

همان  نقطه  ء خال  پیکان   توست

 

هر  آن  ره  بدنیا  طلب  چُون  کنی

 

همان  چون  بهار و  زمستان   توست

 

اگر  بد کنی  بر خود   و     دیگری

 

به  هر لحظه  همراه  وجدان   توست

 

چو   َ؛؛آسوده خوابی ؛؛   طلب  میکنی

 

بدان!   فکرتو   ،   بالش خواب توست

 

مــکن  با خــود    و زنــدگانــی جــدل

 

که  دهـرء خــدا مــنزل وخــان  توسـت

 

چــو راهــی روی  ،  راه ء نیـکی  برو

 

خـــداونــد  ء عــالــم  نگــــهبان  توست

 

ســروده  ء فـــرزانه شــــیدا

 

یکشنبه دوم دی 1386

 

پایان متن واژه ها (سخنانی از هزار سخن)

 

به قــلم : فــرزانه شــیدا

 

 

 

      

واژه ها چون نوری ست

 

که میتواند زندگی بخش دلی باشد یا سیاهی دنیائی!!!